Friday, June 30, 2017
РЕКВИЕМ
Одоо бодохоор сэтгэл өвдөөд л, цээжний голд
Олон шувуу жиргэж байснаа нисээд явчихсан шиг хоосроод,
Инээгээд гунигтай явсаныг нь санаад, яаж тэгэж
Итгэл найдварыг минь хөнгөхөөн хуурчихваа гэж бодох бүрт
Мэдэхгүй ээ, мэдэхгүй зүгээр л
Миний хийж чадах зүйл байсан юм шиг санагдаад..,
Хааяа цонхон дээр сууж байхад яг түүн шиг
Харц сүүмгэр ч нисэж л яваа шувууд
Хажуугаар сүргэлэн өнгөрөөд л…
Өө, тэгээд нулимс бөмбөрөхөд
Өөр тэгээд яах ч байсан юм гэж тайвшираад..,
Нээрээ би юу хийхсэн билээ, тээр дээрээс
Нисэхдээ унаж байна гэж бодоогүй зүрхэнд ялагдахаас өөрөөр.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Их уншсан нийтлэлүүд
-
Энэ хавар Монголын уран зохиолын ертөнц хөл хөдөлгөөн ихтэй байгааг зарим уншигчид маань мэдэж байгаа болов уу. Учир нь хэд хэдэн сонир...
-
Яруу шүлгээс илүү зузаан роман сэтгэлийг минь дэнсэлгэн татдаг. Хүний авьяасыг өөрөөс нь хүнийшүүлж, илүү бүтээлчээр ажиллахыг шаарддаг б...
-
Улаанбаатар сонины 1995 оны 05-р сарын 24-ний №106(792)-д яруу найрагч Т.Содномнамжил /Бурхан болооч/ ийм нэг нийтлэл хэвлүүлж байжээ. Түүн...
No comments:
Post a Comment