Нарангэрэлийн нэгэн шүлэг

“Хүлээлт”-ийн тухай миний мэдэх хамгийн сайхан шүлгийг миний найз Нарангэрэл тэрлэсэн юм…

***
Зун дуусч
Намар эхлэж
Зулаг ороох өвс
Нараа даалгүй тамирдаж
Зуслангийн байшингийн орой
Чимээгүйд автаж
Цув нөмөрсөн бүсгүй
Цуурай хүрэхгүй алсыг
Цурам ч хийлгүй ширтэх
Хаяан дахь айлын яндангаас
Халуун цог үсчих
Хашаан дахь үхэр мал
Өвс хивэх
Харгуй дүүрэн навчис
Замаар нэг хөглөрөх
Хамар шархируулсан хүлээлт
Тахир замын энэтэй.

Нямхүүгийн Нарангэрэл