Солонгосын найруулагч Ли Чандоны “Яруу найраг” хэмээх, Каннын кино наадмын шилдэг кино зохиолын шагналт уран бүтээлийг тэр жил найз Ж.Тэгшзаяагийн хүсэлтээр орчуулж байсан билээ. Кинон дээр олон сайхан шүлэг уншигддагийн заримыг киноноосоо тасдаж тавилаа.
***
Шүлэг тэрлэнэ гэдэг
Нар буцсан өвлийн
Жихүүн үүрээр
Цагаан будаа угаасаар
Хавдаж пэмбийсэн
Ижийнхээ гарыг санахын нэр
Ганцаар шөнийн гүнээс
Мэгшсээр сэрэх…
Хагарч цавтсан сэтгэлдээ
Тулах баганан дор
Хатуу чулуу ганцыг
Ивж өгөхийн нэр
Харанхуйд дагжин чичирсэн
Цонхны нүцгэн буланг
Хамаг хүчээ шавхан байж
Тайтгаруулахын нэр
Олгойдож дээшлэх
Бохирдож муудсан усыг
Огтхон ч эргэлзэлгүй
Асгаж орхихын нэр
Шүлэг тэрлэнэ гэдэг
Оргүй хоосны ойг
Бүтээж харуулахын нэр ээ.
***
Ар нуруунаас чинь
Царцаан дуу түгэх нь
Тодхон дуулдана.
Царр, царр дугараад
Нүдээ тэр үрчинэ.
Хурууны минь өндөгнөөс түрүү зуны
Хонин зангуу цэцгийн толбо арилчих шиг
Ар нуруунаас чинь тэр царцаа
Адгуу дуугаа үл таслахуй
Би ч бас даган хашхичаад
Далавч юугаа илбэлээ.
“Сарнайн өргөс”
Намайг хулгайлах хэрэггүй ээ
Биржрүү шиг хамаг биеийг эзлээд
Биен дороос өдрийн өргөсүүд сөрвийнө
Улалзтал инээмсэглэсээр
Унаж хагдрах мөчөө би хүснэ.
Үзэсгэлэн гоо төрсний минь төлөө
Үндэснээс минь тасдах хэрэггүй ээ.
Улаан уруулийг үнсэх нь
Ариун онгоны төлөөх
Адгийн хүсэл төдий.
Улирал улирлын хөсөгний
Дугуй нь дороо өнхөрч явахад
Угтаа надад дурлах ч хэрэггүй.
No comments:
Post a Comment